Ja het is weer de eerste zondag in April en dat is weer tijd de tijd voor de eerste rit van de Koets’n keerls de Weitemansrit.
Het weer werkte mooi mee met zon en 18 graden.
Vorige week al mooie route uitgezet richting Tubbergen door vele zandwegen maar door de vele regen van de laatste tijd vele zandwegen moeten ruilen voor toch maar verharde wegen.
Ook voor de aanspanplaats in weiland tegenover maar verruild voor aanspannen op het erf bij Bert en Melanie.
Na de koffie met 5 aanspanningen vertrokken richting de Vermolen en door dorp Geesteren en de Huier naar de Esch om bij Schaepman de sherry stop te houden.
Als de borrels en de worst op zijn gaan we verder richting Albergen en via het Geziet weer richting huis waar traditie getrouw de pannenkoeken al weer gebakken zijn door Mariska Addink.
Na het nat en droogje te hebben genuttigd keren ze allemaal weer tevreden huiswaarts en bedankt voor de komst en tot de volgende keer.
Blij en dankbaar dat Coronavirus ons land echt de rug had toegekeerd begonnen wij 2023 met een leuke nieuwjaarsreceptie in het Proggiehoes in Beckum. Wij verwachten zo’n 25 tot 30 leden en partners, maar uiteindelijk werden het er toch een kleine 50 mannen en vrouwen en was het ouderwets gezellig. Ook de finale van de Twentecup in Ambt Delden was mooi en met name de men marathon voor ruiters te paard was een daverend succes. Een vol programma bood dit onderdeel in de Hofmeijer.
Ook de ritten agenda werd alweer volop gevuld en op 21 maart 2023 werd de Algemene ledenvergadering gehouden bij Hotel-Restaurant het Jachtlust in Hertme. Er werd stil gestaan bij een aantal leuke momenten, maar helaas moesten wij ook weer een moment van stilte in acht nemen omdat er ook weer leden zijn overleden.
Er wordt met plezier teruggekeken op aan aantal ritten en daarbij komt zeker ook De Twenterit in Ootmarsum ter sprake. Dat was zeker een hoogtepunt met bijna 30 authentieke aanspanningen Maar er waren er natuurlijk veel meer. Helaas werden er in 2023 ook een recordaantal ritten afgelast, en dit keer niet door corona. Een enkele rit omdat het vele te heet was, maar meerderen konden niet doorgaan vanwege ziekte van de organisator en ook het weer was in 2023 meer dan extreem. Wat hebben wij een verschrikkelijke bak water gehad in verschillende perioden, waardoor ritten ook niet door konden gaan. Helaas merken wij bij de ritten ook dat er minder mensen actief nog mennen, om welke reden dan ook, waardoor ook de animo bij de ritten minder was. Een enkele rit had maar twee of drie aanspanningen.
Nu wij het over bezetting hebben: ook de bezetting van het bestuur was al best heel ondermaats en helaas heeft Melanie Lescher ook aangegeven te stoppen. Wij waren dankbaar dat zij nog wel enkele maanden heeft doorgedaan, maar in de zomer heeft zij toch besloten om definitief te stoppen. Dit is door Anne Marie Evers overgenomen, in eerste instantie op interim basis.
Maar omdat het bestuur tegenwoordig vergadert samen met de voorzitters van de regio’s, konden wij deze vacatures wel opvangen. Ook bij het wedstrijd-secretariaat waren vacatures maar die zijn gelukkig ook gedeeltelijk opgevuld.
Ook de Men- en Ruiterdagen in Tubbergen waren weer een groot succes met veel deelnemers. Helaas hebben wij definitief afscheid moeten nemen van de Bouwhuisrit. Deze mooie rit in de omgeving van Enschede, Lonneker en Losser was een jaarlijks terugkerend fenomeen, waar met name de bewoners van het Bouwhuis, allemaal mensen met een verstandelijke en/of lichamelijke beperking, uitermate van genoten. Maar helaas zijn er te weinig huifkarren en koetsen, zodat hier na 24 jaar een einde aan kwam. Wel een grote dank naar Henny Wermers die dit altijd organiseerde en alle koetsiers die zich hier jarenlang belangeloos voor in hebben gezet.
Begin oktober waren de regiovergaderingen en ook daar was het een gezellig weerzien van leden die allemaal dezelfde hobby leuk vinden. Ideeën werden uitgewisseld en plannen voor 2024 werden gemaakt. Wel was de opkomst binnen sommige regio’s helaas weer wat minder dan voorgaande jaren, hetgeen het bestuur beste wel zorgen baart.
De Hubertusrit was in 2023 wat rustiger dan het voorgaande jaar. Wel vertrokken wij weer vanaf de Pook en de eerste kilometers reden wij samen met een groep van zo’n 20 ruiters. Bij het vertrek stonden diverse blazers kun muzikale kunsten te vertonen en dat geeft altijd een warme en mooie sfeer. Bij de aankomst in Albergen bij Erve Vleerboer, werd de snert al lekker warm gemaakt en kon iedereen even gezellig genieten. Na het gezamenlijk zingen van het Koets’n Keerlslied ging iedereen weer voldaan eigen weegs.
En dan loop het jaar alweer gauw ten einde. De dagen worden korter en menig menner trekt er nog wel eens individueel op uit, maar iedereen kijkt toch weer reikhalzend naar een nieuw seizoen, wat nu inmiddels eer zo beetje voor ons staat.
Tot slot, namens het voltallige bestuur en de regiobesturen, een woordje van dank voor alle organisatoren en vrijwilligers van alle activiteiten die wel door zijn gegaan, of op enigerlei wijze hebben bijgedragen aan de activiteiten van de Koets’n Keerls. Al loopt het aantal activiteiten wel wat terug, hetgeen natuurlijk jammer is, maar de activiteiten die wel doorgaan zijn gezellig en dat willen we als koets’n keerls heel graag uitstralen…
Eddie Schoneveld, voorzitter.
https://koetsnkeerls.nl/wp-content/uploads/2019/10/de-Koetsen-keerls-hove-de-haar-2017-logo-180x180.png00Eddie schoneveldhttps://koetsnkeerls.nl/wp-content/uploads/2019/10/de-Koetsen-keerls-hove-de-haar-2017-logo-180x180.pngEddie schoneveld2024-04-02 17:39:552024-04-02 17:39:57Jaarverslag over 2023
Henny Kamphuis werd in 1944 geboren in het Twentse Enschede. Al jong koos hij voor een carrière als onderofficier bij de Koninklijke Luchtmacht en werd gelegerd in het Duitse Hesepe bij de 12e groepsgeleide wapens. In die jaren ontwikkelde hij zijn liefde voor paarden en voor het mennen. En wat een voorrecht dat je als militair met 55 jaar met pensioen mag.
Nadat hij Willy Buitenhuis leerde kennen vestigden zij zich aan de Looleeweg in Albergen, waar zij volop genoten van hun hobby’s. Gewoon ‘s avonds een ritje maken door het Geziet of door de Gravenallee en wanneer er authentieke ritten waren, dan waren zij ook vaak present. Of het nu was bij de Twenterit, de Eschrit of de Almelose Ruiterdagen rit; Henny en Willy zaten statig op de koets gesouffleerd door hun trouwe herdershond.
Helaas ging de gezondheid van Henny de laatste jaren achteruit en op een gegeven moment moest hij afscheid nemen van het mennen en van zijn paardjes. Dit deed hem zeer, maar hij keek dankbaar terug op de tijd de hij wel als lid van de Koets’n Keerls deel kon nemen aan de vele ritten.
Zijn gezondheid maakte dat hij niet meer thuis kon blijven en werd opgenomen in een Hospice in Hengelo. Hier heeft hij slechts enkele uren verbleven voordat hij op zaterdag 3 februari jongstleden rustig is ingeslapen. Voor diegene die hem de laatste eer wil brengen of zijn familie wil condoleren is daarvoor gelegenheid aankomende donderdag 8 februari van 20.30 tot 20.45 uur in het uitvaartcentrum Almelo, Vredehof, Willem de Clercqstraat 89 te Almelo. De crematie zal in besloten kring plaatsvinden in het crematorium van Oldenzaal.
Via deze weg willen wij alle leden van de Koets’n Keerls op de hoogte brengen van het overlijden van Bennie Kroeze.
Zoals jullie al wisten heeft hij de afgelopen 3 jaar gestreden tegen zijn uitgezaaide nierkanker.
Begin van dit jaar werd de koers die gevaren moest worden nog intensiever en werd er naast de uitzaaiingen in zijn longen, ook een tumor in zijn hoofd ontdekt. Deze is in mei van dit jaar verwijderd en in eerst instantie leek het de goede kant op te gaan. Gepland werd vervolgens het verwijderen van een tumor in zijn longen. Echter 3 dagen voor zijn geplande operatie in september werd er een 2e tumor in zijn hoofd ontdekt. Dat was het moment dat Bennie te horen kreeg dat er niets meer voor hem gedaan kon worden. Gepoogd is de tumoren onder controle te houden, maar onverwachts en zeer plotseling werd hij 10 december getroffen door een epileptische aanval komende vanuit de tumor in zijn hoofd. Daar is hij ingekomen en ook niet meer uitgeraakt. Vervolgens ging het zeer snel en heeft hij uiteindelijk afgelopen maandag de leidsels definitief los moeten laten.
In zijn leven waren er 3 belangrijke dingen. Dit was zijn Familie, zijn werk (veehandel) en natuurlijk de paarden. Met het laatste was hij van jongs af aan opgegroeid en zoals men spreekwoordelijk zegt “groot mee geworden”. Hij had een passie voor het mennen en het omgaan met dieren was een vanzelfsprekendheid voor hem. Als koetsier kende Bennie zijn paarden en wist hij hun afzonderlijke kwaliteiten te benutten. Menig groen paard heeft Bennie dan ook menklaar gemaakt en stuur kunnen geven aan de afzonderlijke kwaliteiten van ieder menpaard. Ik ben er trots op dat hij mijn vader was en we samen menig uur op de bok hebben doorgebracht. Al die gesprekken, de voorbereidingen voor een rit, het aan- en uitspannen, nadien het opruimen en zorgen dat de paarden weer veilig op stal stonden. Een hele uitdaging die we gezamenlijk aan gingen en waarbij eenieder wist wat hij moest doen. Je was er trots op om jouw aanspanning tijdens diverse ritten te laten zien. Niet meer samen op de bok is wat ik echter het meeste zal gaan missen. Wat blijft zijn de mooie herinneringen en al die leermomenten die ervoor gezorgd hebben dat dit een gezamenlijk kunstje werd en ik ben wie ik nu ben. Voor zijn hele familie en veel bekenden en vrienden was Bennie een rots in de branding.
Meer dan 30 jaar was Bennie lid van de Koets’n Keerls. Bennie heeft met veel plezier zijn rol als voorzitter van Regio 4 uitgevoerd en met plezier gewerkt aan de organisatie en bijdrage in diverse evenementen. Bennie was daarmee trots op zijn lidmaatschap en vond de verbondenheid fijn met de andere leden binnen de vereniging. Leden met dezelfde passie en die dezelfde taal spraken als Bennie zelf.
Namens Bennie wil ik dan ook eenieder bedanken voor jullie bijdrage aan een belangrijk deel uit zijn leven.
Voor degene die hem nog een laatste groet willen brengen.
Vrijdag 22 december is er van 19.30 tot 20.00 uur gelegenheid om afscheid van Bennie te nemen en ons te condoleren in de Sint Plechelmus kerk in Deurningen.
https://koetsnkeerls.nl/wp-content/uploads/2019/10/de-Koetsen-keerls-hove-de-haar-2017-logo-180x180.png00Eddie schoneveldhttps://koetsnkeerls.nl/wp-content/uploads/2019/10/de-Koetsen-keerls-hove-de-haar-2017-logo-180x180.pngEddie schoneveld2023-12-21 17:48:262023-12-21 17:48:27Voorzitter regio 4 Bennie Kroeze overleden
Soms zijn er lichtpuntjes in hele droevige dagen. Zo’n lichtpuntje kwam van jullie in de vorm van een kaart, een bezoek, een telefoontje of een knuffel na het overlijden van Johan. Een blijk van medeleven uit onverwachte hoek, dat geeft steun en kracht.
Langs deze weg willen wij onze dank betuigen voor de vele blijken van medeleven, in welke vorm dan ook, tijdens de ziekte en na het overlijden van
Johan Oude Hergelink
Het heeft ons goed gedaan te mogen ervaren, dat hij bij zo velen geliefd was.
Op deze stralende zondagmorgen, 10 september 2023, op weg naar Letteboer Mensport. Onderweg is het al prachtig, door het Springendal, een bundel zon die een lichte nevel laat zien.
Aangekomen op het erf in Oud-Ootmarsum is er koffie en cake. Gezeten aan de picknicktafel worden de koetsen “verdeeld”. Drie aanspanningen met zeven gasten aan boord verlaten het erf rond half 11 richting Ottershagen (natuurgebied bij de Kerspelweg). Een licht briesje vergezeld ons en de draf komt er in. Heerlijk! Door Brecklenkamp, langs de Bergvennen, over het Komiezenpad verder langs de grens. De grens over, langs Nordhorn om daar op een pleisterplaats te rusten, te drinken en te plassen. Tsjee wat kan Guus plassen … De kinderen komen dat eens van dichtbij bekijken.
De route gaat verder over het heuvelachtige parcours van de Reit- und fahrverein Grenzland Nordhorn (wat ligt dat daar prachtig in het bos!). De grens weer over en via de Frensdorferweg terug naar Oud-Ootmarsum om over de Lölfweg weer bij de Goudkampsweg aan te komen. Uitspannen, afspoelen en moe maar voldaan de restjes van het lekkers voor onderweg opgemaakt met elkaar.
Wat een fijne rit, met voor september ongekend mooi weer erbij.
Vele jaren was Johan Oude Hergelink, als secretaris, één van de toonaangevende personen binnen het bestuur van de Koets’n Keerls. Hij ontpopte zich als een duizendpoot en was handig op allerlei gebieden. Zo was hij de uitvoerende kracht achter het jaarboek, wat met intens veel zorg en inzet vele jaren door hem werd klaargemaakt.
Daarnaast was hij een allround klusser en tijdens de klussen gebeurde er ook nog wel eens wat, maar soms met een stok, of op krukken, soms met een arm in het verband, maar als er bij de Koets’n Keerls wat te doen was: Johan was erbij!! Veelal met zijn trouwe vriend; de fotocamera, want wat heeft hij veel foto’s gemaakt.
Heel trouw beheerde hij het secretariaat en zelfs nadat hij had aangegeven te stoppen, bleef hij doorgaan, omdat er nog geen nieuwe secretaris was gevonden. Alles had hij super op rit en met verve gaf hij zich helemaal over aan onze vereniging. De Koets’n Keerls zijn hem dan ook heel veel dank verschuldigd.
Nadat Johan écht was gestopt binnen het bestuur, begonnen de problemen met zijn gezondheid. Hij viel van het een in het ander. Meerdere keren ziekenhuis, allerlei behandelingen en toch klaagde hij nooit en bleef betrokken voor zover zijn lichamelijk toestand dit mogelijk maakte.
Tot half augustus 2023. Johan berichtte heb bestuur dat het een aflopende zaak was. Hij had bericht gekregen dat hij ernstig ziek was en dat er niets maar aan te doen was. Hij wilde graag de mensen, waar hij veel mee heeft samengewerkt, nog ontmoeten om afscheid te nemen. Dit hebben wij op zijn verzoek ook nog gedeeld in de nieuwsbrief van augustus, maar helaas is dat in heel veel gevallen, mede door de vakantietijd, niet meer gebeurd.
Want op 2 september jl., slechts 14 dagen na het onheilspellende bericht, bereikte ons de droeve tijding dat Johan al was overleden. Als bestuur en leden wensen wij José, de kinderen en kleinkinderen heel veel kracht en sterkte toe om dit verlies te dragen. Wij zullen Johan herinneren als een Koets’n Keerl in hart en nieren en blijven hem vol dankbaarheid gedenken voor alles wat hij voor de Koets’n Keerls heeft gedaan.
https://koetsnkeerls.nl/wp-content/uploads/2019/10/de-Koetsen-keerls-hove-de-haar-2017-logo-180x180.png00Eddie schoneveldhttps://koetsnkeerls.nl/wp-content/uploads/2019/10/de-Koetsen-keerls-hove-de-haar-2017-logo-180x180.pngEddie schoneveld2023-09-11 13:09:062023-09-11 13:56:55In Memoriam: Johan Oude Hergelink
Op 23 juli was het zover. De Koets’n Keerls waren te gast bij Herman en Hennie Steenbergen vlak bij het Wierdenseveld in Wierden. In totaal waren wij met 6 aanspanningen om voor het eerst in jaren in die buurt weer een mooie rit te gaan maken. En Herman had zeker zijn best gedaan. Na te zijn vertrokken pakten wij eerst een mooi stukje van het Wierdenseveld mee. Gelukkig waren de weergoden ons redelijk goed gezind. Het woei wel hard maar het was vrijwel droog.
Helaas moest Leo Groothuis al vrij snel opgeven wegens pech met zijn wagen en wij vervolgden met 5 wagens. Gelukkig waren er gediplomeerde verkeersregelaars bij want de N35 werd gekruist, maar dat verliep allemaal gladjes. Na eerst even langs het flink geëxpandeerde industriegebied van Nijverdal te hebben gereden werden wij getrakteerd op een prachtig stukje Notterse onrepte natuur. Veel zandwegen kende de route en meerdere reeën, konijnen en hazen werden er gespot.
Na terugkomst werden wij allemaal getrakteerd op heerlijke gehaktballen en natuurlijk een lekker drankje. Het was een gastvrij onthaal en iedereen ging met een voldaan gevoel huiswaarts.
In verband met het slechte weer wat er wordt verwacht op zondag 6 augustus heeft de organisatie de Singravenrit afgelast. Met de rit in Hardenberg nog vers in het geheugen, waarbij iedereen kleddernat is geregend acht de organisatie het niet verantwoord om de rit door te laten gaan. Ook de weilanden waar de aanspanning en de pauzes moeten plaatsvinden zijn meer dan nat. De organisatie betreurt deze beslissing maar kijkt vol goede moed uit naar volgend jaar.
11 juni een stralende dag en weer tijd voor de vroege ochtendrit met vertrektijd van 08.00 uur.
De weersverwachting was voor die dag 30 graden, dus het was mooi dat de vertrektijd mooi vroeg was.
Rond half acht kwamen de eersten aan om hier aan te spannen na de koffie met krentenwegge te hebben genuttigd.
Om 8.00 uur zijn we vertrokken met 5 aanspanning richting West-Geesteren en via de Vermolen naar onze sherry stop Reensboer recreatie waar we hartelijk werden ontvangen en de paarden en de koetsiers vers water werd aangeboden.
Daar rond 10.00 uur weer vertrokken en rondje om het CSI terrein gedaan weer via de Huijer richting Witteveensweg waar wij rond 11.00 uur, mooi voor de hitte, weer aankwamen en de dames van de catering ons al opwachten met de heerlijke broodjes boerenomelet.
Na nog ff nagepraat te hebben allemaal weer huiswaarts gekeerd en was het een geslaagde rit.
